Kerst

In mijn jeugd in Zwitserland, ging bij ons thuis de deur van de “kerstkamer” pas open als de boom helemaal mooi opgetogen klaar stond. In de donkere kamer verspreidde zich het warme licht van de echte kaarsen in de boom. De kerstbollen weerspiegelden het licht.

Ik voel nog hoe ik naar binnen mocht en versteld stond over de schoonheid van de boom en de bijzondere sfeer in de ruimte. Versteld staan, “staunen”, dat is wat een kind nog zeer goed kan en wat we als volwassenen toch een beetje hebben afgeleerd. “Oh ja, dat ken ik…, zo is dat…, na ja…… we hebben snel een antwoord klaar. Versteld staan, “staunen” is met een emotie verbonden, we zijn misschien eerst verrast, kunnen wat we meemaken niet begrijpen, krijgen een innerlijke onrust. Laten we deze emotie toe, kunnen we van binnen uit ageren, verbonden met onze kern. Versteld staan houdt voor mij altijd in dat je kort stil staat en helemaal opneemt wat er gebeurd. Vanuit dit moment kan een vraag ontstaan en de mogelijkheid iets nieuws te leren.

Ik wens dat jullie in de komende tijd versteld kunnen staan van dingen, met verwonderende ogen kunnen kijken en opgaan in de natuur en de natuurlijke processen van het jaar.