Serendipity

Serendipity is het Engelse woord voor serendipiteit, wat betekent het vinden van iets onverwachts en bruikbaars terwijl je op zoek bent naar iets totaal anders.

Je hebt het zeker al eens meegemaakt, je loopt door de stad, denkt nergens aan en plotseling sta je tegenover een vriend die je al langer wilde spreken. Of je bent hard op zoek naar iets en komt met iets heel anders naar huis. Iets wat heel belangrijk is. Dat is serendipity. Een toeval die geen toeval is iets en wat je wel toe valt.

Sinds een paar maanden sluit ik regelmatig aan bij een online serendipity cirkel. Ik werd uitgenodigd door een vriendin en wist niet wat me te wachten stond. Ik was nieuwsgierig en deed mee. Op afgesproken tijd, de computer klaarzetten en inloggen, in de “virtuele ruimte” elkaar ontmoeten. Grappig, ik kan de foto’s van de mensen op mijn computer zo ordenen alsof ze in verschillende verdiepingen van een gebouw staan. Het is net zo als in een appartementencomplex. Je bent met elkaar verbonden en toch niet in de zelfde ruimte.

Deze uurtjes zijn voor mij heel waardevol geworden. Serendipity, “sereen”, open en nieuwsgierig, “dipity” van diep, verdiepend, verrijkend. Dit betekenen (op het moment) deze bijeenkomsten voor mij. Elkaar aanvullen en inspireren, zonder een bepaald thema alleen er zijn, luisteren en invoegen.
We spreken net als bij een dialoogronde af dat ieder een praatstok kiest. Laat je die zien dan mag je praten, stop je met praten, laat je hem weer zien. Af een toe zijn er stille momenten. Ik merk dat de stiltes online anders zijn dan in real life. Voor mij iets ongemakkelijker, misschien omdat de levende energie mist, je bent toch achter de computer. Belangrijk is, dat ik mijn eigen rust behoud, dan kan ik de stilte als mooi beleven.

Bijzonder is ook hoe deze uurtjes verlopen. Aan het begin kiest diegene die de cirkel opent een afbeelding als inspiratie. Aan het eind zijn we meestal ergens heel anders. We begonnen vorige keer met een foto van de Nieuwjaarsduik in Bergen en eindigden met het thema koorzingen en eigen rituelen. hoe dat komt? Dat kunnen we van te voren niet verzinnen. Een wonder?
Volgens mij is het belangrijk dat we ook in het dagelijkse leven open blijven en onze verwachtingen en gedachten niet gelijk roepen in een gesprek, de nieuwsgierigheid behouden en wat niet hoorbaar is laten werken, dan hebben we heel andere gesprekken.

De openheid van de deelnemers, de diversiteit van de mensen die online uit de hele wereld bij elkaar komen,( dat inspireert mij zeer. Aan het einde van het gesprek voel ik de verbinding, ga met veel energie weer verder en verheug me op een volgende cirkel.

En jij? Waar laat je je inspireren en neem je de tijd ervoor?